Duivels pact tussen overheid, voedings- en farmaceutische industrie

Méér dan belangenverstrengeling

Er is de laatste tijd veel te doen over belangenverstrengeling binnen de farmaceutische industrie, de voedingsindustrie en de regelgevingsautoriteiten die zich gedragen als een vos die het kippenhok bewaakt. Zo spekt ons Ministerie van Volksgezondheid een club farmaceuten met ons belastinggeld (HIER) en zo blijkt de getemde ‘voedselwaakhond EFSA betaald te worden door de voedingsindustrie (misschien verklaart dit waarom de EFSA onlangs Aspartaam weer als ‘veilig’ beschouwde, ondanks alle studies die aantonen dat dit chemisch zoethoudertje niet alleen ernstig neurotoxisch, maar ook kankerverwekkend is.

En dat Aspartaam zelfs vroeggeboorte en diverse ernstige ziekten kan veroorzaken. (HIER)). En nu blijkt ook weer dat academici zich laten gebruiken om gekleurde (en onjuiste) grieppropaganda de wereld in te sturen voor hun farmavrienden (HIER). En dit is nog maar een kleine greep uit het laatste nieuws.

Wat is er aan de hand?
Is er een besmettelijk belangenverstrengelingenvirus de wereld in geholpen, waar geen ineffectief en potentieel levensgevaarlijk (want dat zijn vaccinaties) vaccin tegen is opgewassen? Is dit iets van de laatste tijd? Helaas is het antwoord dat de feitelijke situatie nog veel zorgwekkender is en zeker niet alleen van deze tijd, ook al wordt de situatie wel steeds extremer. In mijn nieuwe boek ‘De Zoete Wraak: Aspartaam en het Ware Gezicht van de Farmaceutische – en Voedingsindustrie’ (Frontier Publishing) heb ik alle donkere geheimen van deze industrie en haar ‘handlangers in de handel in ziekte’ zorgvuldig en uitgebreid opgetekend.
Ik gebruik daarbij als schoolvoorbeeld de feiten rondom de ‘goedkeuring’ van de aantoonbare neurotoxische en kankerverwekkende kunstmatige zoetstof Aspartaam (Inmiddels bevestigd: met behulp van de genetisch gemanipuleerde ontlasting van de E-Coli bacterie geproduceerde!) Én de andere excitotoxine MSG, of E621; nog een Coli-light, iemand!?

Zo erg kan het allemaal niet zijn…
Maar zo erg kan het allemaal toch niet zijn? Toch? Dr. Hans Moolenburgh sr. is een 88 jarige arts en auteur die destijds hoofd van de anti-fluorideringsbeweging is geweest. Met hulp van een groep betrokken en onversaagde artsen heeft hij  – ondanks enorme wereldwijde tegenwerking van de regelgevingsautoriteiten – het voor elkaar gekregen dat wij geen ernstig neurotoxisch en kankerverwekkend fluoride in ons drinkwater hebben gekregen (de wetenschap heeft hem uiteindelijk ook in het gelijk gesteld)!

Dr. Hans Moolenburgh sr.: “Is er een grootste gemene deler te vinden die de infectie-millennia onderscheidt van de tegenwoordige periode van beschavingsziekten? Ja, die is er. Waar het merendeel der ziekten in de negentiende – en zelfs het begin van de twintigste – eeuw nog werd veroorzaakt door echte infecties (die naar men in de negentiende eeuw ontdekte werden veroorzaakt door van buitenaf komende ziektekiemen als bacteriën en de later ontdekte virussen) worden nu de ziekten meer en meer veroorzaakt door dingen die door mensen worden gemaakt…

Niet geïnfecteerd maar vergiftigd

Wij zijn niet meer een geïnfecteerde cultuur, maar een vergiftigde cultuur, en dit feit is nog steeds totaal onvoldoende tot de medische stand doorgedrongen. Als dit alleen traagheid van geest als oorzaak had, kon geduldig opvoeden de oplossing zijn. Dit probleem berust echter niet alleen op traagheid, maar op iets wat veel griezeliger is. Het wordt veroorzaakt door wat ik voor mezelf de ’Onheilige Drie-eenheid’ pleeg te noemen; de intense verstrengeling tussen wetenschap, staat en het grote geld.

Enige verschil tussen biologisch en niet biologisch voedsel is de prijs

Wat te denken van een hoge employé van de Universiteit van Wageningen, die officieel (krant begin 2013) bekend maakte dat het enige verschil tussen biologisch eten en het eten uit de supermarkt de duurdere prijs van het biologische eten is. En dat, terwijl gewoon te meten is dat organisch verbouwd voedsel veel meer essentiële sporenelementen bevat en geen gemene gifstoffen als imidacloprid, dat ons centrale zenuwstelsel aan kan tasten. En wat te denken van het feit dat de hoge ambtenaar die de wereldwijde vaccinatie tegen de Mexicaanse griep organiseerde, belangenverstrengeling had met een firma die antigriepmiddelen maakte?

Of wat te denken van een viroloog, die in februari 2013 bekend maakte dat wegens de verminderde werking van het kinkhoestvaccin men nu het plan had opgevat zwangere vrouwen in Nederland de kinkhoestvaccinatie te geven, zodat men het embryo al in de moederschoot kon inenten. Weet deze man niet, dat hoe vroeger je een kind inent tegen kinkhoest, hoe meer neurologische beschadigingen er optreden (al merk je dat pas na maanden, behalve de wiegendood, die je natuurlijk meteen opmerkt). We kunnen mijn inziens nu al bijna met zekerheid voorspellen, dat wanneer dit onzalige plan door mocht gaan, het aantal blijvend beschadigde baby’s sterk zal toenemen. De enige die bij zo’n plan wel vaart is de fabriek die het vaccin maakt.

Oorverdovende stilte

Waarom viel er bij dit onrustbarende plan in medisch Nederland een oorverdovende stilte waar te nemen, niet alleen uit de reguliere hoek maar ook onder de ongeveer duizend artsen die complementair werken en die deze dingen weten? Zijn ze er zich van bewust dat als een arts niet meewerkt aan een door de regering voorgenomen ‘preventieve maatregel’ strafvervolging kan volgen? Die wet is precies gemaakt nadat we het kwalijke voornemen om heel Nederland te fluorideren na acht jaar heftige strijd in 1976 getorpedeerd hadden en de regering met een bloedneus afdroop. Men heeft blijkbaar gedacht: dit nooit meer! Dat was een fantastische overwinning! Sinds de negentiger jaren is in tweeëndertig van elkaar onafhankelijke studies aangetoond dat in een gefluorideerde streek het IQ van kinderen statistisch significant daalde (nog afgezien van de in gefluorideerde streken toegenomen kankersterfte).

Maar om nog even terug te komen op het verschrikkelijke idee om ongeboren baby’s te gaan inenten: In de zee van medisch stilzwijgen is er één uitzondering. De schrijver van het voor u liggende boek organiseerde binnen veertien dagen na bekendmaking van het plan een urenlang durende opname van drie mensen die alle drie de entings-bijverschijnselen uitgebreid hebben bestudeerd. Zodat er – wanneer dit boek verschijnt – al een voorlichtingsfilm op het internet bestaat om ouders te waarschuwen.

Wat het voor u liggende boek betreft: De titel Aspartaam dekt nauwelijks de lading. De gemene zoetstof aspartaam staat model voor de algemene vergiftiging van ons voedsel, en de ermee verbonden farmacologische winsten staan model voor wat onze hele maatschappij in al zijn lagen kenmerkt. Wanneer u dit hele boek gelezen hebt, niet alleen over wat aspartaam allemaal aanricht (in de eerste helft), maar ook over de bijna ongelofelijke corruptie van diegenen die onze bestuurders zijn, dan kan ik me voorstellen dat er bij u een heel normaal en gezond defensiemechanisme op gang komt, dat zegt: “Zo erg kan het toch allemaal niet zijn?” Dan moet ik u helaas vertellen, dat ik me uit 1943 herinner hoe er in Nederland een gerucht begon rond te zoemen dat de Joden in Polen vergast werden en dat dit aanleiding gaf tot een massale ontkenningsreactie: “Zo erg kan het toch niet zijn!”

Helaas is wat u in dit boek leest goed gedocumenteerde waarheid, al is het maar een heel klein stukje van de waarheid over onze huidige wereld. U zou zich kunnen afvragen, dat wanneer het al zo erg gesteld is met een van huis uit edel vak als het medische, hoe het er dan uitziet in de wapenindustrie, in de oliehandel, in het bankwezen?

Mocht u als tweede reactie dan een gevoel van hopeloosheid krijgen in de zin van: laat ik er maar niet meer aan denken, want wat kan ik er als klein mannetje of vrouwtje nu aan veranderen, dan is dat erg begrijpelijk en erg menselijk, maar ook erg ongewenst, want het verzet en de omslag van wat er nu mis is moet niet verwacht worden van hen die in hoogheid zijn gezeten. Honderd vastberaden gewone mensen zoals u en ik, die zich in een groep aaneensluiten en zeggen: “We doen niet meer aan het systeem mee”, kunnen een kettingreactie op gang brengen die een lawine kan worden, een lawine die de corrupte systemen ineen kan doen storten!

U machteloos? Integendeel, u bent nog de enige met macht, want de hooggeplaatsten zitten in het web van misleiding en hebzucht gevangen en kunnen er niet meer uit. U hebt maar één ding nodig: lef! Dat wens ik u van harte toe.

Lees het hele artikel op: WantToKnow.nl