Het Russische dacha tuinieren heeft de Russen al meer dan 1000 jaar voedsel verschaft. Het begon als survival tuinieren en ontwikkelde zich tot een onafhankelijke zelfvoorzienende methode in de periode tussen de Revolutie en de Tweede Wereldoorlog en wordt tot op de dag van vandaag toegepast. In de 90er jaren redden zij hun leven er mee. Ook wij kunnen dit gebruiken om onze samenleving terug te krijgen.
De term dacha is in gebruik sinds de 40er jaren van de vorige eeuw om een stukje grond aan te duiden van een stadsmens. Toen breidde de stedelijke bevolking zich snel uit en de tuin moest plotseling voedsel leveren voor zichzelf, familie en de buren.
Dacha tuinieren gebruikt ongeveer 3% van beschikbare landbouwgrond, maar levert 50% van het voedsel dat door de Russen gebruikt wordt. Volgens 
officiële regeringsstatistieken in 2000 waren meer dan over 35 miljoen families (ca 105 miljoen mensen, dat is 71% van de bevolking) bezig met dacha tuinieren. Deze tuinen zorgen voor 92% van de Russische aardappelen, 77% van de groente, 87% van de bessen en het fruit, 59% van het vlees en 49% van de nationale melk productie.
officiële regeringsstatistieken in 2000 waren meer dan over 35 miljoen families (ca 105 miljoen mensen, dat is 71% van de bevolking) bezig met dacha tuinieren. Deze tuinen zorgen voor 92% van de Russische aardappelen, 77% van de groente, 87% van de bessen en het fruit, 59% van het vlees en 49% van de nationale melk productie.
Dankzij dacha tuinieren leden de Russen geen hongersnood in de 90er jaren na de ineenstorting van de USSR en de zwaar gesubsidieerde geïndustrialiseerde landbouw. Dit is echter nooit door de massamedia naar buiten gekomen. Dit komt door de kracht die een bevolking heeft die NIET afhankelijk is van multinationals voor de voedselvoorziening maar letterlijk zijn eigen boontjes kan doppen. Blijkbaar is dat exact wat machthebbers verborgen willen houden. Ook Cuba wist op identieke wijze na de machtsovername door Castro de hongerdood van velen te voorkomen.
Zelfvoorzienend leven is een van de breekeisers van het huidige machtssysteem dat miljarden mensen in zijn greep houdt. Mensen kunnen prima voor zichzelf zorgen zonder de afhankelijkheid van een alomtegenwoordige overheid die dictatoriaal regeert in de naam van democratie. Ze moeten echter hierin eerst gaan geloven. Gelukkig zijn er al tientallen miljoenen Russen en Cubanen die dit wel weten.
Dacha moestuinieren is veel meer dan overleven en dat is altijd al zo geweest. Het is waarschijnlijk het meest uitgebreide systeem van succesvolle voedselproductie van enig geïndustrialiseerd land. Het laat zien dat gedecentraliseerde kleinschalige voedselproductie niet alleen mogelijk is, maar praktisch op landelijk niveau met een dergelijk klimaat als Rusland.
De moestuintechnieken van 200 jaar geleden worden nog steeds toegepast.
Dacha is meer dan een overlevingsstrategie, een antwoord op armoede, hongersnood, grillig weer of sociale onrust. Onderzoek heeft aangetoond dat het Russische tuineren heel gevarieerd, duurzaam en een cultureel hoogstaande methode van voedselproductie is.
De waarde van dacha tuinieren gaat verder dan een economische. Het is een belangrijke vrije tijdsbesteding en een manier om weer met de natuur in contact
te komen. Tijd in de tuin is ontspannen, leerzaam, amusant en oefening. Met voedselproductie als bonus.
te komen. Tijd in de tuin is ontspannen, leerzaam, amusant en oefening. Met voedselproductie als bonus.
Het is niet gebruikelijk om de opbrengsten uit de Russische moestuin te verkopen, meestal wordt het overschot gedeeld met vrienden of ingemaakt voor de winter. Een belangrijk element van het succes van dacha tuinieren is dat de mensen hun overschotten aan voedsel met elkaar delen. Het voedsel wordt vaak gebruikt als ruilobject. Het is een delen uit overvloed van de tuin. Niet zozeer uit een besef van bezit, liefdadigheid of tegenprestatie, maar meer vanuit onvoorwaardelijkheid!
“De aarde heeft onze hulp nodig. Tederheid en liefde geven het kracht.
De aarde mag groot zijn, maar is heel gevoelig. En het voelt de zachte streling van een mensenhand. O, hoe het dit voelt en rekening houdt met de aanraking.”Vladimir Megré, The Ringing Cedars of Russia
Geen opmerkingen :
Een reactie posten