In deze periode verschijnt Sirius (sterrenbeeld Grote Hond) weer boven de horizon en komt tegelijk met de Zon op. Sirius werd geassocieerd met de Egyptische godin Isis en werd ook wel de ster van Isis genoemd. Sirius was zeventig dagen niet te zien aan de hemel, verbleef die dagen in de onderwereld (de duat) voordat ze weer boven de horizon verscheen. Dit symboliseerde wedergeboorte. Voor de Egyptenaren was dit de tijd dat de Nijl ging overstromen en nieuwe vruchtbaarheid bracht.
