Democratie.... bestaat dat eigenlijk wel?

Steeds vaker horen we burgers klagen dat Nederland al lang geen democratie meer is. 
Officieel wel, maar dat is dan ook niet meer dan de titel van een slecht politiek toneelstukje. 
Veel nieuwe wetgeving is er de laatste jaren voorbij gekomen , waarbij we ons met steeds grotere groepen stemmers afvragen of "ze" in Den Haag nu werkelijk alle verstand zijn verloren, en of de wetgeving die uit onze democratie voortkomt werkelijk onze wensen wel zijn. 

We zien met zijn allen dat politici zich in zijn algemeenheid nog slechts menen te moeten baden in een zee van arrogantie, neerbuigendheid, en misplaatste zelfingenomenheid. 
We weten onderhand wel dat het regeren wordt overgelaten aan lobbyende clubs, meestal splintergroeperingen, en dat de regering inclusief de Europese Unie deze in beginsel extreme waarheids dicterende clubs bovendien weer vaak met belastinggeld financiert om ze een professionele en internationale uitstraling te kunnen garanderen. 
(Bijvoorbeeld te denken aan milieuclubs en anti rokensubsidies). 

Om mee te kunnen denken naar nieuwe wetgeving -samen met deze met belastinggeld gefinancierde lobbyclubs-, worden er dan weer externe adviesorganen ingehuurd. 
Uiteraard gebeurt dit ook weer met het belastinggeld van hardwerkend Nederland. 
De rijksoverheid kent hiervoor een groot aantal adviesorganen. Vrijwel alle ministers worden - gevraagd en ongevraagd - geadviseerd door raden of commissies van specialisten op hun beleidsterrein. 
Deze adviezen zijn weliswaar nooit bindend, maar hebben wel een grote invloed hebben op het regeringsbeleid. 

Als je dan kijkt naar hoeveel adviseurs politici rond zich hebben en alle stukken die daarbij geleverd worden, dat ze die ook nog tot zich moeten nemen.... of delegeren aan ambtenaren die daar weer uitreksels van moeten maken in hapklare brokken, hoe kun je dan verwachten dat een politicus nog een eigen mening heeft? of kan staan achter datgene waar jullie hem voor gekozen hebben?
Is de macht van een ambtenaar met de lobby die hij/zij weer rond zich heeft verzamelt niet vele malen groter dan de politicus die hij voorlicht. 
En krijgt die ambtenaar ook weer niet precies voor zijn kiezen wat een ander even voor hem/haar keurig heeft uitgezocht, waarbij hij/zij weer behoorlijk wordt beïnvloed? 

Wat zou democratie volgens de wet dan moeten zijn? 

Democratie
Democratie of volksheerschappij is een staatsvorm waarbij de bevolking soeverein is en zichzelf regeert. In een democratie kan dus niemand aan de meerderheid van de bevolking ongewenste maatregelen of wetten opleggen. Een democratie in een modern land is bijna enkel mogelijk door een combinatie van directe en vertegenwoordigende democratie. 
Dit is een citaat van de website van democratie.nu 

Dat betekent dus dat in een democratie géén onderdrukking zou bestaan. 
Maar is dat wel zo?, de meerderheid is de helft plus één, wat dus in zou houden dat de andere helft wel onderdrukt zou kunnen worden. 
Dat dus de ene helft van het volk de andere helft zou kunnen regeren, wat ook eigenlijk zo is. 
Er wordt ook gesproken over het feit dat de bevolking een vertegenwoordigende partij kan aanstellen om hun belangen te vertegenwoordigen, is het dan niet zo dat die partij moet luisteren naar het volk dat hèn verkozen heeft? 

Maar over soevereiniteit lees ik dan weer: 

Het idee dat binnen een staat een bepaalde persoon of groep in laatste instantie haar wil kan opleggen aan de maatschappij. 
Soevereiniteit is nodig om geschillen te kunnen beschikken. Absolute soevereiniteit is bepleit door filosofen als Thomas Hobbes (1588-1679), die stelde dat burgers automatisch al hun rechten overdragen aan de staat. 

Eigenlijk spreken die twee zaken zichzelf tegen binnen één regel. 
Het volk zou in dit geval zichzelf regeren, maar als de nood aan de man komt wordt de macht dus overgenomen door een groep van personen of zelfs één persoon. 

In de moderne democratische staatsfilosofie geldt dat burgers die soevereiniteit slechts overdragen in zoverre dat nodig is voor de rechtsstaat. 

De rechtsstaat vereist dat alle fundamentele rechten worden nageleefd. 

Even ter verduidelijking 

Fundamentele rechten staan borg voor verschillende categorieën rechten. 
1.Voor rechten als die op leven en onschendbaarheid van de persoon.
2.Voor burgerlijke en politieke rechten, ook wel de klassieke mensenrechten genoemd, te onderscheiden van sociaal-economische en culturele rechten. In deze categorie vallen vrijheid van meningsuiting en vergadering, het recht op openbare en onafhankelijke behandeling van rechtszaken, alsmede de participatierechten: recht op deelname aan het openbare leven.
3.Voor grondrechten (fundamentele rechten die in de grondwet zijn opgenomen), die wel in drie categorieën worden onderscheiden: integriteitsrechten, die vrijwaren van ongerechtvaardigde inbreuk op de lichamelijke en geestelijke persoon; vrijheidsrechten, waaronder de vrijheid van meningsuiting en vergadering; en sociaal-economische rechten, die een menswaardig bestaan voor ieder mogelijk moeten maken. 

Staten gelden als soeverein in het internationaal recht, maar in de groeiende praktijk van humanitaire interventie geldt dat dit recht beperkt kan worden als staten zich schuldig maken aan agressie of misdrijven tegen de menselijkheid. Of ook volken en groepen die geen staat vormen recht kunnen doen gelden op soevereiniteit, als een van de collectieve rechten, is omstreden. 

Gewapend optreden van een staat tegen een andere met als doel een einde te maken aan massale schendingen van mensenrechten. Dergelijke interventie is als zodanig niet in het internationaal recht omschreven, maar kan worden gerechtvaardigd door bijv. de VN-veiligheidsraad als middel tot het waarborgen van de internationale vrede en veiligheid. 

Hier komen we eigenlijk op een punt waar dus blijkt dat democratie helemaal niet bestaat. 
Stel je nou voor dat als we in een land leven waar we met zijn allen bepaald hebben hoe we met elkaar omgaan en iedereen het naar zijn zin heeft, maar om deze maatschappij te kunnen draaien zijn we toch aan een aantal beperkingen gebonden die volgens de mensenrechten niet door de beugel kunnen. 
Je zou kunnen noemen dat bijvoorbeeld wie zich niet aan de regels houd toch een of andere extreme straf of zelfs de doodstraf zou krijgen. 
In zo'n land zou je theoretisch een democratie hebben, want we hebben tenslotte zelf voor deze regels gekozen, maar een ander land of groep van landen die het met deze filosofie niet eens is, is in dit geval dus gemachtigd om ons aan te kunnen vallen. 
Waar uit blijkt dan een soevereine democratie niet bestaat, er is dus altijd een of andere overkoepelende organisatie die jouw democratie weer kan overrulen. 

Je kunt in dit geval denken aan een VN of WHO , hoe in deze organisaties de macht verdeeld is is nog maar de vraag en hoe we ons hebben kunnen onderwerpen aan de macht van de WHO is volgens mij nooit aan de burger gevraagd, of we het dáár überhaupt mee eens waren. 

We horen in Nederland sociaal democratisch te zijn, maar ondertussen zijn we zo sociaal dat het bijna a-sociaal is en zo democratisch dat je eigenlijk geen mening meer mag hebben. 
We zijn in Nederland zo sociaal dat we bijna iedereen binnen laten, het eigenlijk niet kunnen betalen en toch een generaal pardon geven terwijl we zelf niet voor onze eigen mensen kunnen zorgen. 
We hebben intussen 500.000 werkelozen. 
Daarbij komt nog dat niemand wilt of kan zeggen wat immigratie hier in Nederland kost omdat dit een vorm van discriminatie zou zijn, waar dat verband ligt moet iemand me nog eens uitleggen trouwens. 

En begin nu niet dat ik tegen buitenlanders ben of wat voor tegengas dan ook, dat ben ik in de verste verte niet, van mij mogen wereldwijd de grenzen open, echt waar, maar we leven nu eenmaal in een democratie wordt beweert en hebben het recht om te eisen waar ons geld naar toe gaat. 
En wat dat betreft ben ik eigenlijk nog het minst nieuwsgierig naar de kosten van immigratie. 

Ondertussen zijn we zo democratisch dat als iemand een andere mening heeft dan de gemiddelde Nederlander, waarvan een groep vind dat dat in hun opinie een bedreiging is voor de rest van de bevolking je grote kans loop dat je bedreigd en of vermoord word. 
Voorbeelden daarvan zijn er genoeg, en niet allen in Nederland. 

Maar toch wil ik dat iemand mij eens uitlegt dat als je als land een vreemdeling de kans geeft om hier een leven op te bouwen, we zo kortzichtig kunnen zijn dat we dat voor iemand van eigen bodem, die als zelfstandige door het leven wilt nauwelijks een kans geven en als het even tegenzit van ons sociale netwerk de opmerking krijgt dat hij/zij zijn/haar idealen maar op moet geven waarna ze eventueel een bijstandsuitkering kunnen krijgen, meestal een leeftijd hebbend van boven de 45 jaar, géén kans op de arbeidsmarkt en toch moeten blijven soliciteren tot als het even kan 67e jaar. 

Terwijl er in Nederland nog niet zo gek lang geleden een mogelijkheid is gecreëerd om kleine zelfstandigen die het net niet redden als gevolg van de economische crisis, tijdelijk een aanvullende bijstandsuitkering te verstrekken. 
Naar mijn idee is deze uitkering nog nauwelijks of niet aan wie dan ook uitgekeerd. 

Ik weet niet door welke democratie en met medeweten van wie deze mogelijkheid geschapen is maar de uitvoering van deze wet mag door de betreffende gemeente zelf al dan niet gehonoreerd worden, het probleem is dat deze gelden uitgekeerd worden onder het mom van extra sociale voorzieningen waaronder deze mogelijkheid bestaat, maar dat de gemeente zelf mag uitmaken aan wat of wie ze dit geld besteden, met andere woorden het geld gaat wel naar de gemeenten maar niemand weet meer waar dat geld voor was, het heeft namelijk géén label waardoor het geld een werkelijk doel zou krijgen. 
Je zou kunnen zeggen dat het geld door een democratisch gekozen regering toegekend wordt aan een gemeente die het stort in een soort van dictatoriale afdeling, de sociale dienst. 

Democratie bestaat nog niet omdat sommige democratische rechten naar mijn mening ondemocratisch zijn. 

Democratie dat willen we allemaal. 
En hoe zou dat dan in zijn werk moeten gaan? 
Alsof wij dat al zouden weten. 
Democratie is een ideaal, geen absolute verworvenheid maar een onvoltooid kunstwerk. (soort Utopia misschien) 
Dè democratie bestaat niet, nergens in de wereld. De meeste rijke landen mogen dan al democratieën genoemd worden maar in feite zijn het broze en 
onvolmaakte rechtsstaten. 
Ze proberen de misdaad en het gesjoemel in de hand te houden die in zowat iedere samenleving de bovenhand lijken te krijgen op burgerlijke gehoorzaam- en verantwoordelijkheid. 

De armere landen kennen hun lokale tradities van recht en gezag maar de verbondenheid met de clan en met de familie gaat nog altijd boven collectieve solidariteit. 
In ben ervan overtuigd dat de democratie nog niet bestaat, en dat de reeds 
aanvaarde democratische principes van vrijheid, gelijkheid, verantwoordelijkheid, broederlijkheid verre van uitgeklaard zijn tussen burgers. En dat de draak van de extreme meestal rechtse tendenzen onbewust of bewust op de loer liggen blijven om af en toe de macht terug naar zich toe te trekken. 

Een voorbeeld. 
Is stakingsrecht nog democratisch als een minderheid het openbaar vervoer of een ziekenhuis kan platleggen en de belastingbetaler laat opdraaien voor de rekening? 

Een echte democratie dient iedere burger gelijke kansen aan te bieden, maar dan niet omwille van zijn of haar statuut als burger. 
Elke mens is uniek en het zijn die unieke capaciteiten die gestimuleerd moeten worden. 
Maar juist die vrijheid maakt ongelijk. Er kan er maar eentje de eerste van de klas zijn. 
In een restaurant staat maar één keukenchef. Hij zegt hoe de saus gemaakt moet worden. Een bedrijf heeft maar één topmanager. 
Twee- en meerkoppige organisaties zijn meestal maar een kort leven beschoren. 


Vroeger was het leven simpel. 
In de heteronome staat waren koningen, keizers en andere heersers gemachtigd door God. 
De burgers hoefden zich weinig vragen te stellen. En als ze een verkeerd 
antwoord gaven, vlogen ze de gevangenis in en eindigden ze op de brandstapel. 
In latere totalitaire en autoritaire regimes moest iedereen zich schikken naar één vastomlijnd maatschappelijk model. Iedereen gelijk voor de wet met 
uitzondering van de dictator en zijn regering die meestal ook afhankelijk waren van het humeur van de geldende heerser. 
Het leven was er voorgeprogrammeerd in naam van een almachtige potentaat of van een politbureau. 

In de autonome staat speelt de volksvertegenwoordiging een centrale rol. De 
burger kan zijn lot in eigen handen nemen. 
Niet letterlijk, niet in eigen persoon, want dan zou de samenleving onleefbaar worden. Kijk maar hoe gevaarlijk het wordt als de burgers hun eigen nachtwachten beginnen te organiseren en honderdduizenden ‘brave’ burgertjes reeds legaal of illegaal een wapen in huis hebben. 
Nee, we laten ons vertegenwoordigen door mensen die we zelf kiezen. 
En laat ons dan weer niet achteraf klagen, een volk kiest de leider die het verdient en de minderheid moet zich naar die meerderheid te schikken. 

Het zij zo. 
Dus wat wij onder democratie verstaan is eigenlijk een vorm van een utopistisch bestaan, en omdat ook dit nog niemand gerealiseerd heeft ga ik er maar van uit dat een democratie niet bestaat. 
Zolang we er steeds maar naar streven om de beste de rijkste en de mooiste te zijn is een echte democratie onhaalbaar. 
Je moet gewoon niet meer willen hebben dan je nodig hebt zoalang er nog mensen zijn die te kort komen. 
Vroeger was het leven simpel, maar ook toen was nauwelijks iemand tevreden denk ik. 
Zou democratie eigenlijk wel in jezelf bestaan? 

Ik laat het hierbij, wat een democratie is en of het bestaat, ik laat het over aan jullie fantasie, de enige vorm voor mij zal altijd een Utopie zijn omdat ik me ook wel realiseer dat we altijd verschillende meningen zullen hebben dan een ander of een andere groep, en zolang we dáár geen respect voor op kunnen brengen, of ten minste samen naar een dialoog te zoeken zal er geen eenheid zijn en dus géén democratie. 

We are all connected..... wij wel..... of lukt zelfs dat niet?

eerder geplaatst op ZATERDAG 26 MAART 2011