en een debat voeren over maatregelen dat het aantal besmette mensen omlaag zou moeten brengen.
mijn vraag hoe komen ze aan die gegevens als er nauwelijks tests aanwezig zijn?
en een debat voeren over maatregelen dat het aantal besmette mensen omlaag zou moeten brengen.
mijn vraag hoe komen ze aan die gegevens als er nauwelijks tests aanwezig zijn?
Het huidige coronatestbeleid faalt. Door minder en beter te testen wordt onnodige schade aan het welzijn en de economie voorkomen, schrijven dr. ir. Carla Peeters, prof. dr. Wim Vanden Berghe en prof. dr. Mattias Desmet in dit artikel.
Wereldwijd wordt onder druk van de World Health Organisation (WHO), politiek, virologen en epidemiologen het coronatestbeleid (later in dit stuk: het RT-qPCR-testbeleid) sterk uitgebreid om besmettingen met het nieuwe coronavirus (later in dit stuk: nCoV2019) beter in kaart te brengen. In korte tijd steeg het aantal testen van duizenden naar honderdduizenden per week. Het testsysteem staat daardoor onder hoge druk met snel stijgende problemen, zoals tekorten aan deskundig personeel en gebrek aan beschikbare materialen, dure machines en laboratoriumruimtes. Daardoor lopen wachttijden om te testen op en duurt het vaak lang voor testresultaten beschikbaar zijn.
25 SEPTEMBER 2020
Naar aanleiding van de Rapid Review studie van het NHG en de uitspraak van Jako Burgers van het NHG op Radio1 heeft huisarts Rob Elens een reactie ingestuurd.
Hierop kwam een schriftelijk antwoord van het NHG wat enerzijds laat zien dat het NHG willens en wetens bewijzen negeert en anderszijds bevestigt dat HCQ helemaal niet verboden is!
Waarom dan toch die verhulde wetenschap dat ‘het virus’ ons leven gaat veranderen? Een analyse.
Uitstervingen
In de geschiedenis van de aarde hebben we helaas afscheid moeten nemen van veel iconische diersoorten. Onderzoekers discussiëren echter vaak over de veroorzaker. Sommige wetenschappers zijn van mening dat klimaatveranderingen de belangrijkste drijfveer waren achter de meeste prehistorische uitstervingen. Zo zou het klimaat bijvoorbeeld de iconische mammoet en de wolharige neushoorn over de kling hebben gejaagd. Een onlangs gepubliceerde studie voert echter sterke argumenten aan dat onze voorouders een vinger in de pap hadden. Maar waarom is het eigenlijk zo belangrijk om een schuldige aan te wijzen? “Ik denk dat het begrijpen van de omvang van de antropogene impact op de natuur een fundamentele stap is in de richting van het accepteren van de verantwoordelijkheid die we hebben om de biodiversiteit te beschermen,” zegt onderzoeker Daniele Silvestro tegen Scientias.nl. “Het is ook een manier om aan te tonen dat veel uitstervingen niet het onvermijdelijke resultaat zijn van ijstijden. Als mensen de hoofdoorzaak zijn van de recente en voortdurende achteruitgang van de biodiversiteit, dan hebben we ook de macht om toekomstige uitstervingen te stoppen of op z’n minst te beperken.”