Wat als alles wat je geleerd hebt over de oorsprong van de beschaving verkeerd is? Of het nu is dat bepaalde stukken van onze geschiedenis opzettelijk verborgen zijn gebleven, of dat we het ware verhaal van ons verleden nog moeten ontdekken en realiseren, nieuwe archeologische en geologische ontdekkingen onthullen dat verfijnde beschavingen waarschijnlijk hebben bestaan in de prehistorie.
Tot voor kort heeft de archeologische gemeenschap de visie verspreid dat het begin van de menselijke beschaving begon na de laatste ijstijd, die eindigde rond 9.600 voor Christus. Alle menselijke voorouders voor deze tijd werden erkend als primitieve, onbeschaafde jager-verzamelaars die niet in staat waren tot gemeenschappelijke organisatie en architectonische vormgeving. Het was pas na de ijstijd, toen enorme 2 mijl diepe ijskappen die een groot deel van Europa en Noord-Amerika bedekten, dat onze menselijke voorouders begonnen met het ontwikkelen en perfectioneren van de landbouw, het vormen van meer complexe economische en sociale structuren rond 4000 voor Christus. Archeologen geloofden dat de eerste steden rond 3500 voor Christus begonnen in Mesopotamië en, kort daarna, in Egypte. Op het Europese continent zijn de oudste megalithische sites gedateerd rond 3.000 v.Chr. en de populaire Stonehenge is gedateerd tussen 2.400 en 1.800 v.Chr.
Dit is de gevestigde chronologie die op scholen wordt onderwezen en door de moderne samenleving wordt geloofd. Prehistorische samenlevingen zoals Atlantis zijn uitgeroepen tot mythe.
Tot nu toe. Nieuw onderzoek toont nu aan dat beschaafde mensen zich tijdens het prehistorische tijdperk op aarde vestigden.
"Alles wat we geleerd hebben over de oorsprong van de beschaving kan verkeerd zijn. Oude verhalen over Atlantis en andere grote verloren beschavingen uit de prehistorie, die door archeologen lang als mythes zijn afgedaan, lijken waar te zijn". Danny Natawidjaja, PhD, senior geoloog bij het Onderzoekscentrum voor Geotechnologie aan het Indonesisch Instituut voor Wetenschappen (Bron)
Sinds 2011 hebben Dr. Natawidjaja en zijn team gewerkt aan een geologisch onderzoek in Indonesië op ongeveer 100 mijl van de stad Bandung. De betekenis van de site werd voor het eerst erkend in 1914 toen megalithische structuren gemaakt van blokken van zuilvormige basalt werden gevonden rond een top van een grote heuvel. Toen de top van de heuvel werd ontdaan van bomen, besefte men dat de blokken vijf terrassen vormden. Deze werden verondersteld te worden gebruikt voor meditatie en retraite. De plaats werd door de lokale bevolking heilig geacht en werd Gunung Padang genoemd, wat "Berg van Licht" of "Berg van Verlichting" betekent. De leeftijd van de terrasstructuren werd geschat op ongeveer 1.500 tot 2.500 voor Christus.
Wat Natawidjaja ontdekte in Gunung Padang was verbazingwekkend. De heuvel was eigenlijk geen natuurlijke heuvel maar een 300 voet hoge trappiramide. En wat nog controversiëler is, is dat de structuur veel ouder was dan iemand zich had voorgesteld. Natawidjaja radiokoolstof dateerde de terrasstructuren rond 500 tot 1.500 voor Christus, vergelijkbaar met eerdere schattingen. Hij gebruikte ook buisboren om kernen van aarde en steen uit verschillende diepten onder de megalieten aan de oppervlakte te brengen. Terwijl de boren dieper graafden, ontdekte Natawidjaja verder dat de zuilvormige basaltstructuren zich ver onder het oppervlak uitstrekten en veel oudere data opleverden. Op diepten van 90 voet en meer, werd het materiaal gevonden om 20.000 BC aan 22.000 BC jaar oud te zijn. Met behulp van radiokoolstofdatering bewees Natawidjaja en zijn team dat er tot ver in de ijstijd door de mens gemaakte megalithische structuren en daarmee een prehistorische menselijke beschaving bestond.
Tot voor kort heeft de archeologische gemeenschap de visie verspreid dat het begin van de menselijke beschaving begon na de laatste ijstijd, die eindigde rond 9.600 voor Christus. Alle menselijke voorouders voor deze tijd werden erkend als primitieve, onbeschaafde jager-verzamelaars die niet in staat waren tot gemeenschappelijke organisatie en architectonische vormgeving. Het was pas na de ijstijd, toen enorme 2 mijl diepe ijskappen die een groot deel van Europa en Noord-Amerika bedekten, dat onze menselijke voorouders begonnen met het ontwikkelen en perfectioneren van de landbouw, het vormen van meer complexe economische en sociale structuren rond 4000 voor Christus. Archeologen geloofden dat de eerste steden rond 3500 voor Christus begonnen in Mesopotamië en, kort daarna, in Egypte. Op het Europese continent zijn de oudste megalithische sites gedateerd rond 3.000 v.Chr. en de populaire Stonehenge is gedateerd tussen 2.400 en 1.800 v.Chr.
Dit is de gevestigde chronologie die op scholen wordt onderwezen en door de moderne samenleving wordt geloofd. Prehistorische samenlevingen zoals Atlantis zijn uitgeroepen tot mythe.
Tot nu toe. Nieuw onderzoek toont nu aan dat beschaafde mensen zich tijdens het prehistorische tijdperk op aarde vestigden.
"Alles wat we geleerd hebben over de oorsprong van de beschaving kan verkeerd zijn. Oude verhalen over Atlantis en andere grote verloren beschavingen uit de prehistorie, die door archeologen lang als mythes zijn afgedaan, lijken waar te zijn". Danny Natawidjaja, PhD, senior geoloog bij het Onderzoekscentrum voor Geotechnologie aan het Indonesisch Instituut voor Wetenschappen (Bron)
Sinds 2011 hebben Dr. Natawidjaja en zijn team gewerkt aan een geologisch onderzoek in Indonesië op ongeveer 100 mijl van de stad Bandung. De betekenis van de site werd voor het eerst erkend in 1914 toen megalithische structuren gemaakt van blokken van zuilvormige basalt werden gevonden rond een top van een grote heuvel. Toen de top van de heuvel werd ontdaan van bomen, besefte men dat de blokken vijf terrassen vormden. Deze werden verondersteld te worden gebruikt voor meditatie en retraite. De plaats werd door de lokale bevolking heilig geacht en werd Gunung Padang genoemd, wat "Berg van Licht" of "Berg van Verlichting" betekent. De leeftijd van de terrasstructuren werd geschat op ongeveer 1.500 tot 2.500 voor Christus.
Wat Natawidjaja ontdekte in Gunung Padang was verbazingwekkend. De heuvel was eigenlijk geen natuurlijke heuvel maar een 300 voet hoge trappiramide. En wat nog controversiëler is, is dat de structuur veel ouder was dan iemand zich had voorgesteld. Natawidjaja radiokoolstof dateerde de terrasstructuren rond 500 tot 1.500 voor Christus, vergelijkbaar met eerdere schattingen. Hij gebruikte ook buisboren om kernen van aarde en steen uit verschillende diepten onder de megalieten aan de oppervlakte te brengen. Terwijl de boren dieper graafden, ontdekte Natawidjaja verder dat de zuilvormige basaltstructuren zich ver onder het oppervlak uitstrekten en veel oudere data opleverden. Op diepten van 90 voet en meer, werd het materiaal gevonden om 20.000 BC aan 22.000 BC jaar oud te zijn. Met behulp van radiokoolstofdatering bewees Natawidjaja en zijn team dat er tot ver in de ijstijd door de mens gemaakte megalithische structuren en daarmee een prehistorische menselijke beschaving bestond.
About the Author
Terence Newton is a staff writer for WakingTimes.com, interested primarily with issues related to science, the human mind, and human consciousness.
Sources:
This article is offered under Creative Commons license. It’s okay to republish it anywhere as long as attribution bio is included and all links remain intact.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten