Voor globalisten als George Soros, die een groot deel van zijn persoonlijke fortuin heeft gelobbyd bij EU-leiders voor een onbelemmerde stroom migranten naar hun respectieve landen, zijn de afgelopen dagen een regelrechte nachtmerrie geweest.
Twee Italiaanse anti-establishmentpartijen, de hard-right League en de vijf-sterrenbeweging, hebben een coalitieregering gevormd die een bende Euroskeptici aan de macht brengt in de op drie na grootste economie van de EU. Het is de eerste populistische regering in West-Europa.
Nu de Europeanen het hebben over hun "euroscepsis", hangt de kritiek steevast samen met het tweesnijdende zwaard van de eurozone: aan de ene kant van het zwaard is er de eenheidsmunt, die niet alle boten in Italië heeft opgeheven, nog lang niet. Aan de andere kant is er een massale toestroom van illegale immigranten naar het continent, waarvan de meerderheid op de vlucht is voor door de NAVO gesteunde oorlogen in het Midden-Oosten.
Italië, dat aan de frontlinie van de "migranteninvasie" uit Noord-Afrika ligt, is gedwongen zo'n 750.000 migranten op te nemen. Gecombineerd met een sputterende economie zijn veel Italianen nu woedend met hun "erfenisfeesten" en nog meer met het gelukzalig vrijstaande Brussel.
Om enig licht te werpen op de nationale stemming, vertelde de nieuwe vice-premier en minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini een groep juichende lokale bevolking dat het eiland Sicilië niet langer zal dienen als "Europees vluchtelingenkamp".
Dus wie verwijt George Soros deze onderstroom van woede en wrok die nu de wereld van de Italiaanse politiek doorscheurt? Rusland natuurlijk.
Soros verscheen op het Economisch Festival van Trento en zei dat hij zich, zonder bewijsvoering ter ondersteuning van zijn beweringen, "grote zorgen maakte over de invloed van Rusland op Europa in het algemeen en op de nieuwe Italiaanse regering".
"Ik weet niet of Salvini werd gefinancierd door Moskou, maar de publieke opinie zou het recht hebben om het te weten," zei hij.
Hij sprak ook zijn "bezorgdheid" uit over de oproep van de nieuwe regering om de EU-sancties tegen Rusland op te heffen.
Dergelijke opmerkingen moeten zeer verontrustend, zo niet beledigend zijn voor veel intelligente, vrijdenkende Italianen. Afgezien van de overduidelijke inmenging in de aangelegenheden van een buitenlandse staat, iets wat Soros' autochtone Hongarije heel goed begrijpt, zegt Soros in feite dat de Italiaanse kiezer niet de mentale capaciteit heeft om tot de conclusie te komen dat het Italiaanse immigratiebeleid diep tekortschiet, zoals zelfs Soros zelf heeft toegegeven.
De enige redelijke verklaring voor de dramatische verandering van het politieke klimaat in Italië, zo luidt het argument, is "Russische inmenging". De veroordeling van Rusland door Soros is niet alleen ongegrond en lasterlijk, maar druipt ook van hypocrisie, gezien de enorme geldbedragen die hij heeft gestoken in het lobbyen bij EU-politici om zijn plannen voor een wereld zonder grenzen te accepteren.
Salvini, ondertussen, zeggend voelde hij zich "beschaamd" dat Soros werd uitgenodigd om bij het economische festival te spreken, verdedigde zich tegen de beschuldigingen, verklarend hij ,,nooit om het even welke lire, euro of roebel van Rusland" heeft ontvangen. Vervolgens verdedigde hij Vladimir Poetin en noemde hem "een van de beste staatslieden ter wereld".
De chef van het economische beleid van de Liga, Claudio Borghi, sloeg ook terug, tweeten: "Soro's bezorgd over de Italiaanse regering? Dan betekent het dat we de goede kant op gaan.... De wind is veranderd voor [Soros] en voor al degenen die hebben geprofiteerd van de dood van honderden mensen.".
Soros heeft deze kans niet laten lopen toen hij in Italië zijn verontwaardiging uitsprak over Donald Trump, de Amerikaanse leider die volgens de Democraten en diverse Russofoben ook door het Kremlin aan de macht werd gesmokkeld.
Nogmaals, de onderliggende boodschap hier is dat de Amerikanen, net als de Italianen, eenvoudigweg niet in staat zijn om een intelligent standpunt voor zichzelf te formuleren. Na 12 jaar oorlog en stagnerende economische groei onder voormalige presidenten George W. Bush en Barack Obama, zouden de Amerikaanse kiezers gewoon extatisch moeten zijn over de mogelijkheid dat Hillary Clinton, weer een vooroorlogse gevestigde figuur, het Witte Huis binnenkomt. En als het op de een of andere manier goed gaat - en dat is zeker zo - dan moet dat aan de Russen te danken zijn geweest. Volgens dit verrukkelijke beetje absurditeit, slaagden de Russische trollen erin om de multi-miljard dollar Amerikaanse presidentsverkiezingen in hun voordeel te zwaaien toe te schrijven aan een paar honderd tweets en Facebook advertenties. En ja, er zijn mensen die dat verhaal ook echt kopen.
Het is pijnlijk duidelijk welke invloedrijke individuen, zoals George Soros, Hillary Clinton en vele anderen, hopen te bereiken door hun wanhopige Russische schuldspel. Door te weigeren toe te geven dat falen een integraal onderdeel van het democratische proces is, zullen zij het systeem - de media, de rechterlijke macht en de politiek - gewoon liegen, bedriegen en om de tuin leiden totdat zij hun zin krijgen. Dat is precies wat er nu in de Verenigde Staten gebeurt.
Ondanks 'Russiagate' uiteenvallen in een gênante 'zei hij, she-said' National Enquirer bloot, compleet met een volwassen-filmster, Trump blijft worden verwikkeld in een onderzoek dat is ingegaan zijn tweede jaar. De krankzinnigen kunnen worden verwacht om minstens tot congres midterm in November verder te gaan. Als de Democraten in staat zijn om de overwinning te beklinken, zal de wereld waarschijnlijk vele maanden worden onderworpen , misschien zelfs jaren, aan een aanklacht van procedures tegen de meest controversiële politieke figuur om de zalen van Washington een lange tijd bezetten.
Al deze waanzin heeft een positieve kant, in ieder geval wat Rusland betreft. Door voortdurend en voorspelbaar een beroep te doen op de 'Rusland-kaart' als er dingen niet op hun bestemming aankomen, wat de laatste tijd nogal eens is voorgekomen, dienen mensen als Soros en Clinton, de zogenaamde 'globalisten', hun transparante agenda alleen maar te bedriegen en ongeldig te maken.
Ironisch genoeg leende Soros precies hetzelfde argument tegen Rusland als bij de Clinton-campagne: Het Kremlin probeert de EU te verzwakken, wat een onberispelijke logica! Als Poetin of iemand anders echt geïnteresseerd zou zijn in een verzwakking van de EU of de VS (als dat mogelijk zou zijn), zouden ze zichzelf namelijk niet hinderen door populistische politici aan de macht te brengen, die zich zouden inspannen om de greep van ongereguleerde immigratie om te buigen, en andere van dergelijke irritaties. In feite zouden ze Soros en zijn vrolijke groep onruststokers gewoon laten doorgaan met precies datgene wat ze al die tijd hebben gedaan: de EU van binnenuit vernietigen met een rampzalige agenda.
Tot slot moet worden vermeld dat president Poetin onlangs een wet heeft ondertekend die de uitvoering voorschrijft van tegenmaatregelen tegen elke staat of persoon die betrokken is bij "vijandige acties" tegen Rusland. Of die wetgeving werkt om de anti-Russische hysterie te temperen die nu de planeet met nepnieuws ontsteekt, valt nog te bezien.
Bron: RT
@Robert_Bridge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten