MAARTEN VISSCHER . 26 JANUARI 2016
Kernwapens zijn terug van weggeweest. De grensconflicten tussen Pakistan, India en China leiden tot een wapenwedloop die ernstige gevolgen kan hebben, zo stelt het Clingendael Instituut. In een domino effect versterken India en Pakistan hun nucleaire arsenaal. India wil zich bewapenen tegen China, dat geavanceerdere kernwapens heeft. Pakistan ziet de ontwikkeling van Indiase kernwapens als een bedreiging en breidt als gevolg hiervan zelf ook uit. Verwacht wordt dat de Pakistaanse voorraad de komende vijf jaar van 130 naar 200 kernbommen groeit.
Terug naar de angst van de koude oorlog?Lees het Rapport van de NTI
Het echte probleem is de ontwikkeling van kleinere kernbommen voor gebruik in het veld, wat de drempel om dit soort wapens effectief in te zetten, ook aanzienlijk kleiner maakt. Pakistan beschouwt deze “kleine” bommen ook als een bruikbaar middel om vijandelijke troepen te stoppen. Wat zijn de gevolgen als zulke kleine bommen worden gebruikt? Mocht India reageren met de grote variant en zo een nucleaire oorlog ontketenen, dan lopen de slachtoffers in de miljoenen.
Ook Jonathan Holslag, docent internationale politiek aan de VUB, is de mening toegedaan dat de wereld gevaarlijker wordt. Volgens hem zijn er verdragen nodig om internationale incidenten te voorkomen. Kernwapens worden steeds geraffineerder en gevaarlijker. Europa kan niet anders dan meedoen, om zijn eigen veiligheid te bewaren.
Dan is er ook Noord-Korea, dat recent een waterstofbom testte. Bij het rapport van de NTI heeft Noord-Korea zo goed als de laagste score. Het land is zelfs gezakt ten opzichte van het vorige rapport in 2014.
Terrorisme
Een cyberaanval zou een kernreactor kunnen verstoren, met alle grootschalige gevolgen.
Terrorisme
Een cyberaanval zou een kernreactor kunnen verstoren, met alle grootschalige gevolgen.
Het argument voor kernwapens, vanuit militair strategisch perspectief is de gedachte van nucleaire afschrikking. Grootmachten houden elkaar in evenwicht door een voorraad kernwapens te houden, groot genoeg om elkaar uit te schakelen. Men veronderstelt daarbij dat niemand een kernwapen zal afvuren omdat de ander hetzelfde zal doen, wat ertoe leidt dat er van beide landen niks overblijft evenals van een groot deel van de rest van de wereld.
Maar hoe gaan landen om met een cyberaanval op nucleaire faciliteiten? En wat als deze niet door een land maar door een terroristische groepering wordt uitgevoerd? Zij maken geen deel uit van dit strategisch denken, zij zijn de lachende derde bij supermachten die hun kernarsenaal op peil houden om elkaar af te schrikken.
Het gaat niet eens om het stelen van materiaal om een bom te maken. Het NTI maakt de vergelijking met Fukushima, waar een tsunami voor een kernramp zorgde. Een cyberaanval zou een kernreactor kunnen verstoren, met alle grootschalige gevolgen.
In 2012 heeft Amerika samen met Israël een succesvolle aanslag gepleegd op een nucleaire verrijkingsinstallatie.
Cyberaanvallen de grootste dreiging
Het NTI doet sinds 2010 elke twee jaar onderzoek naar de veiligheid van nucleaire wapens en faciliteiten. Bescherming tegen sabotage en bij cyberaanvallen zijn twee nieuwe categorieën in 2016. Vooral die laatste categorie bleek toe te zijn aan een kritische blik. Meer dan de helft van de geanalyseerde landen hebben geen procedures of wetten over de beveiliging tegen cyberaanvallen, terwijl nucleaire faciliteiten steeds meer digitaliseren.
In 2012 heeft Amerika samen met Israël een succesvolle aanslag gepleegd op een nucleaire verrijkingsinstallatie.
In 2012 heeft Amerika samen met Israël een succesvolle aanslag gepleegd op een nucleaire verrijkingsinstallatie.
Niet aansluiten op het internet lijkt een voor de hand liggende oplossing voor dit probleem. Dat zal echter niet werken.
In 2012 heeft Amerika samen met Israël een succesvolle aanslag gepleegd op een nucleaire verrijkingsinstallatie. Hoewel de installatie niet was aangesloten op het internet slaagden de landen er toch in hun Stuxnet worm binnen te krijgen.
In 2012 heeft Amerika samen met Israël een succesvolle aanslag gepleegd op een nucleaire verrijkingsinstallatie. Hoewel de installatie niet was aangesloten op het internet slaagden de landen er toch in hun Stuxnet worm binnen te krijgen.
Het rapport van de NTI is gemaakt op basis van openbaar beschikbare data, vandaar dat veel landen op cyberbeveiliging laag scoren. Om veiligheidsredenen is er weinig openbare informatie. Maar het NTI kijkt ook naar het wetgevend kader hierover en stelde vast dat dit vaak te wensen overlaat.
Bron MO
Zie ook NRC 2010
Bron MO
Zie ook NRC 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten