We zijn nooit geboren en we sterven ook niet , we gaan over in een andere bestaansvorm iedere keer weer , net als het universum. Er is maar één bewustzijn waar alles deel van uitmaakt , niet alleen wat onze planeet betreft maar het hele universum, alles wat bestaat uit materie maar ook non materie ook de ruimte die overal tussen en in zit. Wij als mens gaan er van uit dat alles begonnen is bij de big bang, maar die is ook ergens uit ontstaan, het zou zomaar eens kunnen dat ieder zwart gat de achterkant van een big bang is die weer een weg vormt naar een nieuw universum.
Alle kennis die we op doen tijdens deze bestaansvorm wisselen we constant uit met dat éne bewustzijn.
We halen daar een heleboel uit en stoppen er steeds weer iets in met onze conclusies over wat ooit bedacht is.
We zijn niet uniek in wat we doen of wat we zijn, alles is ooit al eens bedacht, en wij denken de gave te hebben de meest intelligente soort te zijn terwijl alles wat wij beleven zich afspeelt planeet die op universeel niveau kleiner is dan een speldepunt .
Wij kunnen andere sterren en planeten niet eens echt zien , alles wat wij kunnen bekijken op grote afstand met super telescopen speelt zich af in het verleden, we kunnen echt niet in de toekomst kijken, stel dat je je kijker zo scherp in kan stellen dat je details zou kunnen zien op een erg verre planeet die dezelfde eigenschappen van de aarde zou hebben, dan kijk je dus naar een wereld van miljoenen jaren terug en zie je niet hoever daar de beschaving is.
Mocht je daar ooit naar toe kunnen dan blijkt ook daar de ontwikkeling niet stil gestaan te hebben en misschien inderdaad wel veel verder te zijn dan hier.
We zijn tenslotte ook vertrokken met een beeld uit het verleden.
Wij constateren dáár dat ze véél verder zijn dan ons, maar ook dat blijkt weer een verkeerd beeld te zijn omdat we dan ook vanaf hier erg lang geleden vertrokken zijn en hier de ontwikkeling niet stilgestaan heeft.
Met andere woorden :
Wij in onze lichamelijke staat komen nooit verder dan waar we nu zijn, we zijn beperkt door onze lichamelijke beperkingen, pas als we deze materiële gesteldheid (het lichamelijke sterven) verlaten hebben zijn we in staat door het universum te reizen en contact te maken met de medebewoners van het universum.
Tenzij :
Als we ons bewust worden van wat we "zijn".... Dan blijkt dat we ook nu het hele universum kunnen bereiken, wie of wat denk je dat channelaars zijn? Wie denk je waar we mee communiceren als we contact hebben met buitenaardsen?
Dat zijn in mijn visie enkel gedeelten van dat universele bewustzijn waar we zelf deel van uit maken, niet meer , niet minder, we visualiseren onze eigen conclusies omdat we dat zo geleerd hebben.
Omdat we onszelf lager inschatten dan dat éne bewustzijn terwijl we dat zelf zijn.
We proberen anderen er van te overtuigen dat we boodschappen van anderen doorgeven en dat dát wel waar moet zijn omdat van iets hogers komt.
Realiseer je dan wel dat we die kennis en wetenschap enkel delen op die héle kleine speldenpunt die uiteindelijk de mooiste planeet is (was?) die we kennen. Zou het niet zo kunnen zijn dat de herinneringen die we hebben aan "thuis" een stadium van onze planeet was in een erg ver verleden?
Zou het niet zo kunnen zijn dat we hier heel veel beschavingen gekend hebben die het steeds voor elkaar kregen zichzelf te vernietigen en dat we nu wéér in zo'n soort van situatie beland zijn als we niet gauw beseffen dat we méér zijn dan die hebberige vleesgeworden bewustzijnen die zich ten koste van alles in leven moeten houden?
Weet je dat we ons lichaam juist constant aan het vernietigen zijn en dat we véél langer in een gezonde belichaming zouden kunnen leven als we ons net zo druk zouden maken over onze bewustzijnsstaat?
Deze wereld heeft momenteel een enorm zieke beschaving die zichzelf steeds meer ter ziele richt omdat we qua bewustzijn erg onbevredigd zijn en dat op een lichamelijke manier willen compenseren... zoetigheid, drugs, sex .... en als we dat ook niet kunnen bevredigen gaan we door met materiéle zaken, net iets béter en mooier dan van èn ten koste je medemens.
En als we dan onze volle "rijkdom" bereikt hebben na jarenlange slavernij en/of uitbuiting gaan we dood zonder ook maar iets geleerd te hebben en uiteindelijke rotzooi achterlatend?
Zou het niet zo kunnen zijn dat we hier net zo lang terug moeten komen tot we onze rotzooi zelf opruimen?
Blog mag alleen in zijn geheel worden overgenomen mits auteur én oorspronkelijke website vermeld worden.
http:www.findingvoicesradio.com
 |
| BRON |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten