Tarwegras: Puur natuur levensenergie!

Tarwegras: Puur natuur levensenergie!

Het gras is na een dag of tien klaar om te worden geoogst. Het geoogste gras kan worden gekauwd (langdurig, als kauwgom, 't gras niet doorslikken), of er kan sap van worden gemaakt met behulp van een (electrische) machine. Het sap heeft een prachtige smaragd-groene kleur, en de smaak is zoet, heel apart. Tarwegras is jonge tarwe. Ze kan (thuis) worden gekweekt in een ruime lage bak bijvoorbeeld. 

Speltgras, kamutgras en gerstgras kunnen op dezelfde wijze als tarwegras worden gekweekt en gebruikt, en hebben vergelijkbare eigenschappen. Tarwegras is echter de meest gebruikte en gewaardeerde soort.

De eigenschap van tarwegras is dat het 't lichaam zowel voedt als herstelt. Tarwegras is zeer effectief in het ontgiften van het bloed, de lever en de dikke darm.

Groen plantaardig voedsel heeft een alkaliserend effect op het lichaam, en schept daardoor de voorwaarden voor een uitstekende gezondheid. (er zijn veel chronische kwalen, die veroorzaakt worden doer overmatige verzuring.) De therapeutische bijdrage die tarwegras levert kan worden toegeschreven aan de zuurstof-bindende werking van het chlorofyl dat 't bevat, en ook aan het complete spectrum van vitaminen en mineralen, aminozuren, enzymen en essentiële vetzuren. Meer dan 80 enzymen zijn in tarwegras aangetroffen.

Tarwegras bevat vitamine A, C, E, B1, B2, B3, B6 and K. Wanneer tarwegras wordt gekweekt op grond die zeer rijk is aan mineralen, dan assimileert tarwegras het hele spectrum aan 92 mineralen en sporenelementen, en 'levert' die aan z'n consument. Met name noemen we de mineralen zink, selenium, fosfor, kalium, calcium, borium, chloride, chroom, kobalt, koper, jodium, ijzer, magnesium, mangaan, nikkel, natrium en zwavel.

Er zijn op deze aarde drie rijke bronnen aan chlorofyl, namelijk gras, algen en alfalfa.

Chlorofyl is zonlicht-energie die door fotosynthese is omgezet en wordt opgeslagen in de plant. En degene die de plant eet of het sap van de plant drinkt, die krijgt als het ware getransformeerd

zonlicht binnen! Chlorofyl is de proteine (het eiwit) van het plantenrijk. Het geeft de planten hun groene kleur. We zouden een parallel kunnen trekken met het

menselijk bloed. Wanneer we chlorofyl vergelijken met een molecule haem, een onderdeel van haemoglobuline, de zuurstof-transporteur in het menselijk bloed, dan blijkt dat die twee bijna identiek zijn. Chlorofyl is opgebouwd rond een kern van magnesium; haem daarentegen is opgebouwd rond een kern van ijzer.

Gras is er in overvloed - 9000 verschillende soorten bedekken een derde van deze planeet. 't Groeit zelfs ten noorden van de Noordpoolcirkel, 'overal' in gematigde gebieden, in de tropen, op prairies, in bossen en op savannen, helemaal tot aan het Zuidpoolgebied toe. Sinds oude tijden zijn grassen een voedselbron van de eerste orde, en ze zijn dat tot op de dag van vandaag. Vier van de vijf meest voorkomende gewassen zijn grassen. Het is verbazend te bedenken hoe ook heel grote dieren van gras leven, en dat ze 't op dat voedsel prima doen.

Tarwegras-sap is te krijgen in sommige een sap-bars. Het is ook te koop in poerdervorm, of in tabletten - in reformzaken bijvoorbeeld. Poeder en tabletten kunnen ook per post besteld worden. Het is niet moeilijk om zelf, thuis of in de tuin, tarwegras te kweken. Zie hieronder het 'recept'.

Zelf tarwegras kweken
Wat heb je nodig?

Graankorrels. Neem een harde soort graan.

Een schaal om de korrels in te weken.

Een zeef.

Een of meer lage bakken, of een dienblad of iets dergelijks.

En lichte tuinaarde of potaarde met compost. Neem organische aarde, verrijkt met mineralen, dat is het beste.1. Week de graankorrels 12 uur in een schaal met puur of gefilterd water. Giet daarna het water af. Zet de schaal op een donkere plaats.
2. Spoel de korrels twee keer per dag met water (water afgieten), totdat de korrels gaan kiemen.
3. Wanneer de kleine witte worteltjes aan de gekiemde korrels ongeveer net zo lang zijn als de korrel zelf, dan is het tijd om de gekiemde korrels te gaan planten.
4. Breng een laagje potaarde aan in de lage bak, een laagje van 1 à 1,5cm is voldoende. Maak evt. de klontjes aarde fijn. Het uiteindelijke resultaat moet een gelijkmatige laag fijne aarde zijn.
5. 'Strooi' nu de gekiemde korrels over de aarde uit, zodanig dat er een laagje van één korrel dik ontstaat. De korrels moeten elkaar net niet raken, en er moet maar weinig van het laagje aarde zichtbaar zijn.
6. Geef 't geheel water, maar niet zoveel dat er een laag water in de bak staat.
7. De korrels mogen bedekt worden met een dun laagje aarde, of met een stuk krantenpapier.
8. Zet de bak in het donker, drie dagen lang. Juist in het donker, als het goed is, gaat het kiemproces verder, en ontwikkelen zich jonge plantjes.
9. Gedurende deze drie dagen in 't donker moeten de kiemen wel vochtig gehouden worden, maar er mag geen laagje water in de bak staan.
10. Het is verbazend om te zien hoe de grassprietjes groeien, zo snel!
11. Wanneer de grassprieten ongeveer 1cm hoog zijn, dan is het moment daar om ze in het licht te zetten. Wheatgrass is een stevige plant, puntig ook. Alle sprieten samen geven een soort borstel-effect als je er overheen strijkt; voel maar!
12. Blijf de plantjes water geven, niet te veel (in één keer) maar ook niet te weinig. Let op hoeveel water ze nodig hebben, en vul water bij indien nodig. De wortels van alle planten samen vormen binnen korte tijd een soort 'mat' op de bodem van de bak.
13. Na zeven tot tien dagen zal het wheatgrass ongeveer 10cm hoog zijn, en dan kun je de sprieten oogsten. Dit kun je eenvoudig doen met een schaar.
14. Knip de sprieten juist boven de grond af. Verwerk de sprieten tot sap, of kauw ze 'als kauwgom' (het sap doorslikken, de vaste massa niet).